Grüße und Vorstellung » vrij van schuldgevoel

“Ga op de weegschaal staan”, zei de verpleegster. En toen gebeurde het. De aanwijzer Nike Internationalist Donna stopte niet waar hij had moeten zijn, waar hij de afgelopen acht jaar van mijn leven star was gebleven - hij bleef doorgaan. Het ging verder dan het nummer waar ik me al mijn hele volwassen leven comfortabel bij voel.

"Het lijkt erop dat je zwaarder bent www.dieliseusen.de geworden." Geen gezeik Sherlock. Een halve steen om precies te zijn. Dit liet me in de war - ik oefen meer dan ooit in mijn leven, en meer dan de meeste mensen die ik ken. Ik heb het afgelopen jaar mensen verteld dat ik mijn Kitkat-quotum aan het verhogen ben zodat ik niet ga afvallen - dat is toch wat oefening met je doet? Maakt je afvallen.

Het tweede dat me verbaasde, was dat al mijn kleren nog steeds pasten - met name mijn skinny jeans herbergde mijn vermeend groeiende kont. Ik weet niet zeker hoe een halve steen eruit ziet, maar ik weet zeker dat ik dit zou hebben gemerkt.

Ik leg het aan de verpleegster - weet je Nike Air Pegasus 83 Femme zeker dat je weegschaal correct is? Haar suggestie: "Het kan spier zijn". Dat zou logisch zijn - ik heb waarschijnlijk meer spieren nodig om een ??marathon te lopen, maar een halve steen waard? Ik hoef niet op de Hulk te lijken (van Hogan of van ongelooflijke vari?teit).

Ik ben bijna over de schok heen, maar leef nu in angst - de minste buiging van mijn been of het spannen van mijn bil en ik kon door de naden van mijn skinny jeans barsten en mezelf midden in de 2009 Miss Universe bevinden wedstrijd.

Gisteren zag de tweede run van mijn trainingsschema en het plan vast aan mijn keukenkast opgeroepen tot een ‘Tempo Run’ van 8 km.

Een tempo run zeg je. Heb ik hier muziek voor nodig? Moet ik proberen in hetzelfde tempo te rennen als de nummers die uit mijn iPod komen? En zouden Aerosmith, Arctic Monkeys of de nieuwste overpeinzingen van Britney Spears het meest geschikt zijn? Adidas Zx 750 Womens (allemaal beschamend kunstenaar op regelmatige rotatie op mijn nano).
Godzijdank voor mensen als Google en Wikipedia dat ze me hebben gered van de schaamte om gisteravond een hybride jog-dance te proberen door de drukkere straten van Wimbledon (ja, de tennisset - en de wedstrijd - is beslist).
Ik heb geleerd dat een tempo-run, in luie meiden-termen, betekent dat je iets sneller loopt dan je idealiter zou willen. Het kan ook verwarrend worden aangeduid als een ‘drempelwaarde’ of zelfs ‘lactaatdrempelwaarde’. De theorie achter hen is dat ze je trainen om sneller te rennen in races door ... nou ja ... je sneller te laten rennen in training. Bonkers!
Natuurlijk is er veel meer wetenschap dan dat, maar dat is veel te verwarrend voor mij om te proberen het uit te leggen. Ik weet alleen dat ze door velen worden geprezen die alle wetenschappelijke stukjes als een van de belangrijkste trainingsruns begrijpen die je kunt doen.
Gisteravond vroeg Nike Air Pegasus 83 Mujer mijn trainingsplan:
"Tempo Run, 5 mijl, inclusief warming-up, 3 mijl @ 9: 22, cool-down".
Wat zich vertaalt als "ren een mijl zo langzaam als je wilt, ren dan 3 mijl met een snelheid van 9,22 minuten per mijl en ren dan nog een mijl zo langzaam als je wilt".
Deze cijfers werden allemaal op magische wijze voor mij berekend door de World Smart Coach van Runners als onderdeel van mijn trainingsplan. Ik had absoluut het gevoel dat ik mezelf aan het pushen was, maar slaagde erin het einde van het snellere stuk van 3 mijl te halen. En dat is blijkbaar de sleutel - tempo runs moeten "comfortabel hard" aanvoelen ... en dat betekent dat je je "comfortabel zelfvoldaan" moet voelen dat je het hebt voltooid.