Grüße und Vorstellung » sind viele meiner engen

Ik wilde jaren hardlopen (voordat ik mezelf er een begon te noemen), maar wist nooit zeker hoe ik dat moest worden. Ik ben opgegroeid op een boerderij langs een onverharde weg op het platteland van Vermont en mijn alternatieve middelbare school had geen sport, dus mijn idee?n over wat het betekende om een ??hardloper te zijn, kwamen uit krantenverhalen over fenomenen op de middelbare Nike Roshe Run Damen school die 90 mijlweken liepen. De weg waar ik opgroeide was eigenlijk een lange heuvel die steeds steiler werd naarmate je verder ging. Zoals een tiener "rennen" betekende zo hard gaan als ik kon op de weg, nauwelijks het bereiken van de halve mijlstreep voordat ik zou moeten stoppen, borst opzwellen, de smaak van bloed in mijn mond en oren rinkelen. Ik begreep niet hoe mensen kilometers renden, maar ik wilde er een van zijn.

Tegen het einde van de middelbare school werden diepgewortelde onzekerheden over mijn altijd enigszins mollige lichaam eindelijk te sterk om te negeren. Ik besloot dat als ik wilde veranderen, het aan mij was om het te laten gebeuren. Ik zou een lichaam krijgen waar ik trots op was en ik zou een hardloper worden. Toen ik besloot dat ik wilde afvallen en fit wilde worden, wist ik niet hoe ik erover Nike Air Max 180 Dames moest praten of om hulp van mijn familie en vrienden moest vragen. Dus ik deed wat veel tienermeisjes doen. Ik stopte met het eten van vet, ik telde calorie?n, ik sloeg maaltijden over, ik spoelde. Ik zei tegen mijn moeder dat ik niet wilde dat ze mijn lunch meer maakte.

Ik begon regelmatig te rennen en leerde mijn voetstappen te timen met mijn ademhalingen. Ik dacht aan hardlopen als een manier om calorie?n te verbranden, maar ik begon van het gevoel van voldoening en kalmte te houden dat ik na een run voelde. Een tijdje kon ik stoppen met obsesseren over hoeveel calorie?n ik was toegestaan ??in mijn volgende maaltijd, en kon mijn lichaam voelen synchroon met zichzelf door de ruimte bewegen.

Ik verloor meer dan dertig pond in één zomer. Ik was trots op mijn nieuwe lichaam, maar schaamde me voor de gewoonten waarvan ik wist dat ze ongezond waren, en omdat ik constant doodsbang was, zou mijn oude lichaam terugkomen. Mijn gedachten zaten vast in cycli van plannen wat en wanneer ik kon eten, en vervolgens schuldgevoelens verpletteren toen ik het overdreef. Uiteindelijk voelde rennen niet meer goed. Ik was de hele tijd te zwak en moe en chagrijnig. Ik wist niet hoe ik duurzame veranderingen in mijn dagelijkse gewoonten moest cre?ren, zodat ik mijn lichaam kon vertrouwen.

Mijn familie was, begrijpelijkerwijs, in paniek en hun belangrijkste benadering om me te helpen was om terug te keren naar de 'oude ik'. Ze ontmoedigden oefening en vulden de voorraadkast met mijn favoriete traktaties die ze smeekten, bestelden en smeekten me om eten.

Mijn scheikundeleraar had een andere aanpak. Ze was een hardloper en trainde voor haar tweede marathon toen we elkaar aan het begin van mijn laatste jaar ontmoetten. Ze zag dat ik probeerde verandering in mijn leven te cre?ren en in plaats van de nieuwe loopgewoonten die ik probeerde te ontmoedigen, moedigde ze hen aan. Ze vroeg me over mijn hardlopen en sprak openlijk over de ingewikkelde relatie die er voor zovelen bestaat tussen eten, bewegen en lichaamsbeeld. Ik bracht vele nachten door in haar kleine appartement waar we samen zouden dineren, naar yogalessen gingen of elkaar zouden ontmoeten voor ochtendruns. Ze nodigde me uit om met haar te trainen voor een halve marathon en leerde me over tanken tijdens langere runs.

De halve marathon was in mei van mijn laatste jaar en ik heb de hele lente getraind. Ik hoorde dat ik de avond voor een run een groot diner moest eten, anders zou ik me de volgende dag verschrikkelijk voelen. Ik leerde direct na het hardlopen Nike Air Max 97 Damen eten om pijn en chagrijnigheid op afstand te houden. Ik begon meer te geven om hoe ik me voelde tijdens het hardlopen in plaats van het nummer op de schaal, en voor het eerst in mijn leven voelde ik me trots op wat mijn lichaam kon doen. Elke lange run was een prestatie waarvan ik niet zeker wist dat die mogelijk was totdat het voorbij was. Ik leerde mijn lichaam te vertrouwen en begon voedsel te zien als brandstof en niet als een vijand die onder controle moest worden gehouden.

Ik zal niet zeggen dat het herstellen van mijn eetstoornis gemakkelijk was, maar toen mijn leraar me hielp mezelf te herkennen als een hardloper, was ik in staat om een ??nieuw, en beter verband met mijn lichaam op te bouwen en had nu de tools om duurzame, gezonde gewoonten waarop ik vandaag nog steeds vertrouw. Een hardloper zijn gaf me ook een identiteit Nike Air Max 90 Womens om mee te nemen naar de universiteit en daarbuiten, die ik als eenzame tiener hard nodig had. Tegenwoordig zijn veel van mijn goede vrienden mensen die ik tijdens het hardlopen heb ontmoet. Ik ren omdat het me helpt de warboel van gedachten in mijn hersenen te ontwarren, omdat het me gelukkig maakt en omdat het goed voelt om mijn lichaam te bewegen. Ik eet omdat ik mijn lichaam moet voeden en verzorgen, zodat het alles blijft doen wat ik erom vraag.